بوشهر؛ بندری تاریخی و اقتصادی

بوشهر مرکز استان بوشهر و یکی از شهرهای بندری جنوب ایران است. این شهر که به‌صورت شبه‌جزیره‌ای در خلیج فارس قرار دارد، از سمت شرق به خشکی متصل می‌شود و ارتفاع آن از سطح دریا ۱۸ متر است. با جمعیتی حدود 250 هزار نفر و از این نظر، پرجمعیت‌ترین شهر استان محسوب می‌شود.

پیشینه تاریخی

بوشهر قدمتی پنج‌هزار ساله دارد و در طول تاریخ از مراکز مهم حکومتی در دوران ایلامیان، ساسانیان و افشاریان بوده است. بوشهر کنونی در اوایل قرن ۱۲ هجری شمسی توسط ابومهیری بنیان‌گذاری شد. نام‌های تاریخی این شهر شامل لیان، ریشهر، رام اردشیر و بخت اردشیر است. برخی از اولین‌های ایران، مانند چاپخانه سنگی و تلگراف، در بوشهر راه‌اندازی شدند.

فرهنگ و زبان

مردم بوشهر عمدتاً به زبان فارسی و با گویش بوشهری صحبت می‌کنند. مراسم فرهنگی و مذهبی، مانند عزاداری ایام محرم، جایگاه ویژه‌ای در این شهر دارند.

اقتصاد و صنعت

اقتصاد بوشهر از گذشته به دریا وابسته بوده و تجارت دریایی، صیادی و کشتی‌سازی از فعالیت‌های اصلی مردم است. علاوه بر این، وجود صنایع گازی، نیروگاه اتمی و پایگاه‌های نظامی به توسعه اقتصادی شهر کمک کرده است. منطقه ویژه اقتصادی و شهرک‌های صنعتی نیز نقشی مهم در اشتغال‌زایی دارند.

آب‌وهوا

بوشهر دارای آب‌وهوای گرم و نیمه‌بیابانی است. عواملی مانند نزدیکی به مدار رأس‌السرطان، ارتفاع کم، کمبود بارندگی و وزش بادهای گرم از عربستان در این شرایط نقش دارند. دمای متوسط سالانه بوشهر ۲۵ درجه سانتی‌گراد است و شرجی بودن هوا از ویژگی‌های بارز اقلیم این شهر به‌شمار می‌رود.

حمل‌ونقل و ترابری

• فرودگاه: فرودگاه بین‌المللی بوشهر از قدیمی‌ترین فرودگاه‌های ایران است و به مقاصد داخلی مانند تهران و مشهد و کشورهای حاشیه خلیج فارس پرواز دارد. تعداد و مقاصد پرواز ها در حال افزایش است.
• دریایی: پایانه بین‌المللی مسافری و گردشگری دریایی بوشهر برای سفر به خارگ و سایر مسیرهای دریایی استفاده می‌شود.
• ریلی: پروژه راه‌آهن شیراز-بوشهر در دست اجراست و پس از تکمیل، به توسعه ترابری منطقه کمک خواهد کرد.
• اتوبوس‌رانی و تاکسی‌رانی: بوشهر دارای خطوط اتوبوس شهری و برون‌شهری فعال و تاکسی‌های عمومی زردرنگ است.

جاذبه‌های گردشگری

بافت قدیم بوشهر با معماری منحصربه‌فرد خود یکی از جاذبه‌های مهم این شهر است که در فهرست آثار ملی ثبت شده است. از دیگر مکان‌های دیدنی می‌توان به ریشهر، عمارت دهدشتی، مدرسه سعادت، کلیسای ارامنه گریگوری، گورستان انگلیسی‌ها و عمارت ملک اشاره کرد.

بوشهر در دوره‌های افشاریه، زندیه، قاجاریه و پهلوی اول به عنوان مهم‌ترین و مشهورترین بندر خلیج فارس شناخته می‌شد. در این دوران، حدود ۲۰ کشور در این بندر کنسولگری داشتند. در دوره قاجار، بوشهر به‌عنوان «باب‌الابواب خلیج فارس» شهرت داشت و حاکم آن به‌عنوان حکمران کل بندرها و جزایر خلیج فارس قلمرو وسیعی را مدیریت می‌کرد که از بلوچستان تا بندر چابهار، از جمله بندرعباس و جزایر آن، را در بر می‌گرفت.

اسدپور، استادیار گروه تاریخ دانشگاه خلیج فارس، موانع توسعه بوشهر را به دو دسته درونی و بیرونی تقسیم‌بندی کرده است:

موانع درونی

1. موقعیت جغرافیایی و شرایط اقلیمی نامناسب
2. ضعف نخبگان و دیوان‌سالاران بومی
3. ساختارهای سنتی اقتصاد و معیشت
4. گسترش قاچاق
5. خروج نخبگان و عدم ماندگاری آن‌ها در بوشهر
6. زوال و افول جامعه تجاری بوشهر
7. اوضاع نابسامان سیاسی و اجتماعی
8. مهاجرت و پیامدهای ناشی از آن
9. ضعف سرمایه‌گذاری‌های صنعتی

موانع بیرونی

1. بحران‌های سیاسی و نظامی
2. سیاست‌های کلان دولت‌های ایران
3. فاصله زیاد بوشهر از پایتخت
4. توسعه‌یافتگی و امکانات استان‌های همجوار

سواحل بند بوشهر

سواحل بندر بوشهر به چند دسته تقسیم میشوند

سواحل داخل شهر که کنار خیابان ساحلی بوده و به ندرت مناسب شنا میباشند

سواحل ریشهر که برای شنا در فصول خاص مناسب هستند

پارک های ساحلی زیادی در کنار خیابان ساحلی مجود دارند که از آنها برای نشستن و لذت بردن از دریا میتوان استفاده نمود

سایر تفریحات و تجارب بندر بوشهر

شهربازی بوشهر که دارای برخی از اسباب بازی های متعارف بوده ولی جذاب ترین نکته آن وجود یک چرخ و فلک بسیار بلند بوده که از یک جهت به دریا دید داشته و از جهت دیگر نمای زیبایی از شهر را نشان میدهد